Biegusy - Stowarzyszenie Chorych na Stwardnienie Rozsiane - Artykuły

Robert Bochnak
Napisany Wed 27 Sep 2006 przez Cypek (3959 odsłon)
* Oczekiwanie jest słodkie gdy czekam na ciebie jest słodkie bo ty je takim uczyniłaś Nakarmiłaś me uczucia by z głodu nie umarły Nakarmiłaś je słowem lecz nie tym co z ust. Płynie tak wątłym i lekkim jak płatek śniegu w uczuciach niestałym. To słowo z serca płynęło tak piękne i trwałe jak drzewo samotnie na polanie stojące. Ono jedno lecz latami żyje Ich tysiące a już dawno umarły. Oczekiwanie jest słodkie bo czekam na ciebie... * Znajdą w swym sercu kącik dla mnie Bo w nim mieszkanie posiąść pragnę Mały pokój -mój na zawsze Nie pałace ubrane w bogactwa świata tego Lecz ten skromny nadzieją zdobiony, miłością malowany centymetr serca Twego dla mnie i mych myśli o Tobie Czynsz swą obecnością z góry ci zapłacę. Tylko znajdą w swym sercu budynku po brzegi wypełnionym ostoję. Dla Twojego żeglarza który na lądzie pragnie żyć. Wiersz ten dedykuję Emilii *** Był piękny słoneczny dzień słońce świeciło mocniej niż zawsze spacerowałem. Ludzie przechodząc obok mnie kłaniali się, Nagle... poczułem ból w nogach nogi zaczęły falować Upadłem... Ci sami ludzie przechodząc obok mnie nie zwracali na mnie uwagi Leżałem... jak powalone drzewo, które niegdyś było piękne a dziś tylko próchnieje. Boże proszę pomóż mi bo nie chcę być spróchniałym drzewem chcę znów, znów tańczyć z wiatrem. wiersz ten dedykuję Lekarzom którzy pomagają mi w mych zmaganiach z chorobą * Matko to serce które jest we mnie dla ciebie bije bo ty życiem mnie obdarzyłaś nad łóżkiem z jasnym aniołem modlitwy składając na mych poduszkach swojej miłości nadzieje. Pokarmem duszy me miękkie imię w twych ustach tęsknota do rąk twoich ciepła twego oddechu we mnie Matko * Chcę w powietrze się wzbić czy nie widzicie? JAM JEST PTAK Wy podcinając mi skrzydła mówicie - nie warto latać, na ziemi jest twoje miejsce. Lecz ja jajka Wam nie zniosę JAM JEST PTAK i w powietrzu chcę być z dala od tej ziemi bo gdy pisklęciem będąc lataniu marzyłem Wy grzędę zbiliście dla mnie i nogi przybiliście lecz ja nie jestem kurą JAM JEST PTAK i pośród chmur chcę być bo tam mój dom bo tam mój grób. * Koleżanko, przyjaciółko, oparcie moje Matko, a dziś nie wiem kim dla mnie jesteś lecz wiem że między nami stanął mur gruby mur, i nie wiem, kto pierwszy zaczął go budować kto pierwszy postawił cegłę. I choć biję słowami weń odbijają się jak gumowy młot. Czuję się jak Syzyf który kamień swój toczył Czy jego góra a mur przed którym stoję tą samą walką są? Nie wiem nie mam sił odejdę a pustka i cisza niech z nim walczą może one mają lepsze słowa. * Zimny powiew lecz nie ten, który grozą siał ten przyjemny otulając nadzieję mi dał Lecz to nie wszystko realizmu łza się przelała przecierając szlaki cierpienia Ja stoję I nawet ona tego nie zmieni ta, która do fotela zamiast nóg koła proponuje dziękuję, ja stoję Mym ubiorem czapka, rękawiczki, skarpety ........ Zakładam drewniaki, które wciąż tupią Lecz to ja im nie pozwalam hałasować unosząc me nogi do góry Zimno, cierpieniem przyjemnym Ja wciąż stoję * Dwadzieścia lat nie wiedziałem, że żyję To choroba otworzyła mi oczy to ona pozwoliła mi zobaczyć, że moje ręce mogą czuć, dotykać Nogi nieść ciało tam gdzie ja pragnę je zanieść dostrzec rzeczy, które będąc zdrowym odrzuciłem A dziś Dziś uczyniły mnie szczęśliwym. Boże Dziękuję Ci Za krzyż, który niosę On stał i czekał Bym go podjął * "CHCĘ WALCZYĆ" Miłość niespodziewana Ona zatrzymała się przy mnie Swym uśmiechem Zapuka do drzwi serca mego Otworzyłem Bom głodny radości Tej prawdziwej Tak żywej Wciąż w mym świecie brakującej Wypycham kieszenie Nawet podzielę się Skąd bierzesz tyle sił? Skąd masz radość? Powiedz Bym i ja ogłosił tę nowinę Już można Można żyć. Robert Bochnak

Powrót :: Drukuj :: E-mail

Komentarze są własnością ich autorów. Nie ponosimy odpowiedzialności za ich treść.